Przy okazji niedawnego szkolenia w ręce wpadła mi metodyka PRISM przygotowana przez stowarzyszenie Green Project Management. Postanowiłem się podzielić moimi spostrzeżeniami na temat tej metodyki i w ogóle podejścia Green Project Management.

GPM jest stowarzyszeniem przypominającym nieco PMI 40 lat temu. Chyba stowarzyszeniem, bo trudno mi było znaleźć na ich witrynie konkretne dane rejestrowe. Ale odnoszę wrażenie, że grupa woluntariuszy zorganizowała się wokół wspólnej idei uczynienia inwestycji projektowych bardziej zielonymi.

GPM oferuje 3 poziomy certyfikatów, które w formule ich zdobywania bardzo przypominają PRINCE2 Foundation i Practitioner. Krótkie test albo studium przypadku i rozmowa. Szybki test ilości ogłoszeń o pracę wymagających któregoś z tych certyfikatów pokazuje, że jeszcze długa droga przed nimi. Dla porównania PMP w momencie pisania tego tekstu występował w Polsce w ponad 5000 ogłoszeń, GPM-b + GPM-s + GPM-m w żadnym, dosłownie zero ogłoszeń. Rozszerzyłem wyszukiwanie na USA i wyniki były identyczne 347 000 do zera na korzyść PMP. Nie oceniam w żadnym wypadku merytoryki tych certyfikatów tylko popularność wśród pracodawców, ale uważam, że ten wskaźnik jest niestety bardziej pragmatyczny.

Wiedza na certyfikacji bazuje na kolejnym komponencie, czyli metodyce PRISM. De facto nie zdefiniowałbym PRISM jako metodyki, ale raczej nakładki na metodykę, która podkreśla istotność pewnych obszarów. Czyli PRISM nie powie, jak prowadzić projekt, tylko, jakie postawy i zachowania są pożądane w projekcie.

A te postawy należą do trzech grup: środowisko naturalne, lokalna społeczność i prawa człowieka. PRISM promuje prowadzenie projektów zgodne z prawem, promujące lokalną ekonomię, dbanie o interesy lokalnej ludności, poszanowanie praw człowieka takich, jak work-life balance, uczciwa płaca, brak dyskryminacji itp.

Problemem dla mnie jest fakt, że te dobre praktyki są przedstawione na poziomie bardzo ogólnym. PRISM nie mówi, co operacyjnie robić, tylko, co warto mieć na uwadze. Oznacza to, że z dużą łatwością można wdrożyć PRISM bardzo fasadowo. Wystarczy zademonstrować kiika przykładów właściwych starań.

PRISM jest metodyką kaskadową. Promuje się z góry zdefiniowany cykl życia projektu składający się z inicjacji, 4 etapów projektowych i etapu obserwowania korzyści po projekcie. Fajne jest uwzględnienie zarządzania korzyściami, którego brakuje w PMBOK a jest obecne w Standard for Program Management PMI.

Godne uznania jest też ujęcie w cyklu życia etapu eksploracji, w trakcie którego zespół zdobywa wiedzę o możliwych do realizacji koncepcjach. Jak widać eksploracja przebija się powoli do świadomości w różnych inicjatywach.

Za wyjątkiem jednak kilku praktyk brakuje w PRISM konkretów. Brakuje operacyjności, czyli wiedzy jak wdrożyć PRISM w konkretnej sytuacji. Jest to szczególnie istotne, bo GPM proponuje audyt organizacji w zakresie wdrożenia ich metodyki.

Podsumowując, GPM jest mało znaną inicjatywą, która od kilkunastu lat próbuje się przebić na rynek. Przebija się za pomocą certyfikatów, metodyki PRISM oraz audytów organizacji PSM3. Jednak odnoszę wrażenie, że o ile jakaś regulacja unijna nie wymusi malowania projektów na zielono, to długa droga przed GPM, aby osiągnąć status zbliżony do PRINCE, IPMA, czy PMI.

Tytułowe zdjęcie: Bart Ros https://www.pexels.com/pl-pl/zdjecie/drewno-droga-swit-krajobraz-10915473/

Ps.

Emilia wysłała mi informacje rejestracyjne GPM, które udało się odnaleźć po rejestracji znaku towarowego. GPM okazuje się być spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (LLC) zlokalizowaną w Fort Wayne.

Zapisz się na nasz newsletter

Zapisz się na nasz newsletter

Twój e-mail został zapisany

Share This