Pod tym prowokacyjnym tytułem postanowiłem opisać najmniej biurokratyczne podejścia do zarządzania projektem, jakie dane mi było spotkać i działały. Celowo użyłem liczby mnogiej, gdyż „najmniejsza” musi oznaczać „dostosowana do specyficznych wymogów konkretnego projektu lub firmy”. A zatem różna w zależności od firmy i projektu.
Przeglądając dzisiaj kilka dawnych materiałów szkoleniowych natknąłem sie na teorie perspektywy autorstwa dwóch badaczy: Daniela Kahnemana i Amosa Tversky’ego. Wcześniej korzystałem z tej teorii w aspekcie procesów motywacyjnych. W łatwy sposób bowiem można zarządzać “mocą” systemu nagród i kar. Wystarczy w teorii jedynie zamienić słowo strata na kara a zysk na nagroda i pojawia sie zupełnie świeże spojrzenie na teorie wzmocnień. O tym jednak może innym razem.
To co jedna dzisiaj mnie zastanowiło to czy teorię Kahnemana i Tversky’ego należy uwzględnić w procesie szacowanie ryzyk w projektach. Dla tych którzy chcieliby sobie odświeżyć ta wiedzę polecam np. stronę Psychologii Biznesu.
Firma Instantis opublikowała ciekawy model dojrzałości programów Six Sigma, ujmujący nie tylko zakres działań, ale i tempo wdrażania. Dzięki niemu można sobie dokonać porównania efektywności z modelową organizacją.
Obok przedstawiam schemat z witryny firmy Instantis, a poniżej umieściłem opracowany przeze mnie roadmap na podstawie tego modelu dojrzałości.
Przychodzi taki moment w wielu projektach, że jak mawiał znany mi kiedyś kierownik biura projektów „zasób 12 wygenerował ryzyko 33”, co mniej więcej tłumaczyć można na: „Kierownik projektu pojechał na urlop”. Będąc sam w tej chwili w Zakopanym i rozkoszując się upałem, przyszła mi do głowy teza, że jak każde ryzyko może to również być szansą dla pewnych obszarów projektu.
(więcej…)
Zapisz się na nasz newsletter