Co się stanie, gdy 8-latkom da się zadanie polegające na wspólnym wykonaniu projektu. Gdy dla utrudnienia powie się, że klocki trzeba przywozić z kamieniołomu i że tylko wybrane dzieci mogą je przywozić po maksymalnie 5 klocków. Chaos? A co się stanie, gdy to samo zadanie damy 5-latkom. Armagedon? Niekoniecznie.
Zarządzanie to w uproszczeniu organizowanie współpracy grupy ludzi. Aktualnie modna i dynamicznie rozwijająca się koncepcja dzięki której mamy dziesiątki metod i technik usprawniających pracę oraz zmniejszających stres wśród pracowników, mamy też więcej certyfikatów, ewangelistów dobrych zmian, konferencji w kolorach od błękitu do turkusu i szkoleń, z czego osobiście jestem zadowolony.
Jednak grupy ludzi organizowały się już drzewiej. Na tyle drzewiej, że jeszcze nie było homo sapiens, a już się organizowały. Człowiek neandertalski żył w niewielkich wspólnotach. Gdyby nie przewaga takich wspólnot, nad samotną egzystencją, nie miałby powodów gnieździć się w jaskinii z innymi rywalami do posiłku. Właściwie to nie było jeszcze homo, a już istniały grupy inteligentnych zwierząt, które potrafiły współpracować. Znamy przykłady roju pszczół, mrówek, czy watahy wilków, albo stada orek.
„Bardzo się staraliśmy. Ale za każdym razem, gdy próbowaliśmy zorganizować się w zespoły, byliśmy przeorganizowywani. Później zrozumiałem, że do każdej nowej sytuacji podchodzimy przez reorganizowanie się. Co za wspaniała metoda tworzenia iluzji postępu, w istocie wprowadzająca nieporozumienia, nieefektywność i demoralizację.”Petroniusz Arbiter
Nowoczesne zarządzanie według wielu źródeł zaczyna się z opisem procesu produkcji szpilek przez Adama Smitha, koncepcjamiHenri Fayola, metodami analizy efektywności Fredericka Taylora i ich praktyczną implementacją przez Henry Forda. Czyli dotyczy ostatnich 300 lat, a właściwie większość metod i koncepcji z zarządzania narodziła się w ciągu ostatnich 150 lat. Jednak trudno się nie zgodzić, że ludzkość organizowała duże zespoły ludzi, aby współpracowały jak najefektywniej przy dużych inwestycjach na długo przed rewolucją przemysłową. Wystarczy przytoczyć przykład wypraw wielkich odkrywców, budowę Wielkie Muru, piramid w Egipcie, czy w końcu Stonehenge, Akropolu, Tenochtitlan, Angkor Wat i figur na Wyspie Wielkanocnej.
Organizacja współpracy zatem towarzyszy nam od tysięcy lat. Pomyślałem sobie, że interesującym wyzwaniem byłoby stworzenie listy metod, technik, koncepcji z zakresu zarządzania stosowanych przez narodzinami Adama Smitha. Dla uproszczenia rozważań przyjąłem, że zarządczy oznacza dotyczący sposobu współpracy grupy ludzi, ale nie odnoszący się warstwy operacyjnej pracy. W ten sposób mógłby powstać starożytny PMBOK Guide.
Swego rodzaju zbiór dobrych praktyk, taki PMBOK® Guide dla władców, spisał Nicollo Machiavelli, w swojej książce Książę. Autor wprost pisze, że jego dzieło jest praktycznym spojrzeniem na zasady efektywnego rządzenia, co może niekiedy budzić sprzeciw moralny.
Poniżej prezentuję kilka przykładów, które dotąd udało mi się odkryć:
Formalne dzielenie się wiedzą – dowódcy rzymskich legionów spisywali swoje spostrzeżenia z efektywności i skuteczności swoich oddziałów oraz dyskutowali w pamiętnikach i listach wnioski innych dowódców. Więcej o tym w osobnym wpisie.
Szkolenia – do dzisiaj zachowały się resztki rzymskich obozów szkoleniowych, w których oddziały ćwiczyły między innymi rozstawianie i zwijanie obozu. Przypuszczalnie każda starożytna armia prowadziła szkolenia swoich żołnierzy, tutaj kolejny przykład armii chińskiej.
Standardy jakościowe – w starożytnym Egipcie spisano Księgę Umarłych, w której szczegółowo opisano, w jaki sposób należy przygotować zwłoki i je balsamować, aby przetrwały wieki.
Certyfikaty i formalne szkolenia – w starożytnych Chinach przez kilkaset lat stosowano egzaminy urzędnicze poprzedzone wieloletnią nauką.
Zarządzanie kompetencjami, specjalizacja – na stanowisu archeologicznym w Afryce odkryto najdłużej działającą fabrykę na świecie. Przez około milion lat Homo Habilis wytwarzali tam siekiery. Ciekawe jest jednak to, że w jednym miejscu znaleziono siekiery nowe, a w innym siekiery używane, które były tam odnawiane. Prawdopodobnie dzielono pracowników na specjalizacje od siekier nowych i używanych. Oczywiście podział na specjalności był szeroko rozpowszechniony przez całą starożytność, kto inny naprawiał buty, a kto inny murował. Aż do momentu, gdy ze specjalnościami powiązano przywileje, rytuały i tajemnice zawodu i tak powstały gildie. Najsłynniejsza z nich, murarska, posądzana jest do dzisiaj o sprawowanie władzy nad światem.
Zarządzanie pulą zasobów – zachowały się listy pracowników z czasów starożytnego Egiptu z zaznaczenie dni w pracy i wolnych oraz wyliczeniami stawek.
Dokumentowanie wydatków – do dzisiaj zachowały się dziesiątki tysięcy glinianych tabliczek z rachunkami, długami, rozliczeniami w handlu i inwestycjach sumeryjskich.
Struktura organizacyjna funkcjonalna – w trakcie wyjście Izraelitów z Egiptu Stary Testament opisujedobre praktyki „Wybrał sobie Mojżesz z całego Izraela mężów dzielnych i ustanowił ich kierownikami ludu, przełożonymi nad tysiącem, nad stoma, nad pięćdziesięcioma i nad dziesięcioma”.
Linia produkcyjna – znalazłem ciekawy opis, w jaki sposób w Wenecji rozlokowano kolejne etapy produkcji statków w XVIII wieku, widać to doskonale na tytułowym rysunku. Dzięki takiemu rozplanowaniu kolejnych etapów produkcyjnych można było naraz budować nie jeden a wiele statków. Jednak podobno już na sumeryjskich tabliczkach znaleziono opis procesu produkcji sukna. A w egipskich piramidach zachował się opis przebiegu produkcji wina.
Ksenofont, pisarz żyjący w starożytnej Grecji, chwalił wpływ rytmicznej pracy na efektywność niewolników.
Dlaczego o tym piszę? Zastanawiam się bowiem, na ile współczesne metody, koncepcje są wytworem dzisiaj działających badaczy i praktyków. A na ile były już wielokrotnie odkrywane i zapominane. Czy istnieją czynniki podnoszące efektywność współpracy ludzi, które są ponadczasowe. Które sprawdzają się od tysięcy lat. Być może to one pozwoliły nam przejść od niewielkich wspólnot, do dużych społeczeństw budujących potężne budowle i zagospodarowujących całe kontynenty. Być może po pierwsze możliwe byłoby skonstruować z nich zestaw zasad, praktyk, technik, które zostały solidnie zweryfikowane przez setki pokoleń.
I na koniec być może dzięki zrozumieniu, co naprawdę działa w zespołach, dałoby się odróżnić skuteczne techniki i metody, od mód, które wybuchają i wkrótce znikają z horyzontu biznesowego. Przykładów można by podać wiele, jak TQM, BPR, Strategia Błękitnego Oceanu, czy turkusowe organizacje. Choć te ostatnie jeszcze nie znikły z horyzontu, więc mogę się mylić. 🙂
Przedstawiamy krótki filmik na temat certyfikatu PMP® (Project Management Professional).
Wideo przybliża wszystko to, co kandydato do PMP® powinien wiedzieć na starcie. Wartość certyfikacji dla posiadaczy, warunki wstępne, tricki na egzamin, przebieg procesu certyfikacji i sposób przygotowania. (więcej…)
Standardy PMBOK Guide, czyli Guide to the Project Management Body of Knowledge, dotyczą zarządzania projektami, które są normą w ich praktycznej realizacji. W 1996 roku ukazała się pierwsza wersja PMBOK Guide, stale podlegająca kolejnym aktualizacjom. Najnowsza jest szósta edycja z 2017 roku. Nasze szkolenia na bazie aktualnych standardów, dlatego uwzględniają wszystkie najnowsze zmiany. Przewodnik stanowi podstawę dla każdego, kto chce zawodowo zajmować się szeroko pojętym zarządzaniem projektami. Dostępne w nim informacje dokładnie rozwijają najważniejsze zagadnienia i pomagają zadbać o efektywność podejmowanych działań.
Nasza firma zajmuje się organizacją szkoleń z zakresu zarządzania projektami, dla których merytoryczną podstawą jest PMBOK Guide. Ten kultowy podręcznik zawiera szereg niezbędnych informacji – nie tylko w zakresie standardowo organizowanych projektów, ale także w przypadku nietypowego przebiegu poszczególnych procesów. Jest on owocem pracy doświadczonych specjalistów od spraw kierowania projektami, którzy podzielili się swoimi spostrzeżeniami i zebrali je w szereg sprawdzonych standardów. Zachęcamy do bliższego zapoznania się z tą pozycją, z naciskiem na szóstą edycję zawierającą najnowsze aktualizacje.
Czym jest PMBOK Guide?
Podręcznik PMBOK Guide należy określić jako zbiór technik niezbędnych do efektywnego zarządzania projektami. Z łatwością można się odnaleźć w jego treści, ponieważ został podzielony na 10 praktycznych obszarów. W zależności od aktualnych potrzeb warto zagłębić się w informacje dotyczące zakresu, czasu, kosztów, jakości, ryzyka, komunikacji, zespołu, integralności, zakupów i interesariuszy. Podręcznik krok po kroku przeprowadza nas przez szeroko pojęty proces projektowy, dokładnie analizując poszczególne zagadnienia. PMBOK Guide opiera się na 47 typowo rutynowych działaniach, które z łatwością można zastosować w praktyce. Książka tłumaczy zagadnienia i istotę inputów i outputów oraz ich rolę w efektywności realizacji konkretnych projektów. Proponuje określone praktyki, czyli metody i standardy postępowania, niezbędne dla przekształcenia inputu w output. Informacje zawarte w podręczniku definiują, w jaki sposób wyjścia z wybranych procesów mogą być zarazem wejściem w kolejne etapy, tworząc tak zwane sekwencje. Wśród kluczowych zagadnień poruszanych przez PMBOK Guide warto także wyróżnić kwestię tworzenia karty projektu. Książka została napisana przez najlepszych praktyków kierowania projektami, którzy poruszają poszczególne obszary w oparciu o wspólny język. W podręczniku pojawiają się charakterystyczne określenia, takie jak lead, fishbone, RFQ, crashing, control chart czy fast tracking.
Dlaczego warto zapoznać się z PMBOK Guide?
PMBOK Guide zawiera wiedzę niezbędną do skutecznego zarządzania projektami, dlatego z podręcznikiem powinna zapoznać się każda osoba zawodowo zajmująca się kierowaniem i realizacją projektów. Warto jeszcze raz podkreślić, że książka została napisana z zastosowaniem specyficznego języka, doskonale znanego wszystkim praktykom. Jego znajomość może okazać się kluczowym atutem podczas ubiegania się o nową posadę – pracodawcy chętniej współpracują z osobami, które dokładnie rozumieją specyfikę procesów zarządzania. Świetna orientacja w PMBOK Guide będzie niezastąpiona w praktyce, pozwalając szybko znaleźć konkretne wskazówki na temat realizacji poszczególnych etapów projektu.
Co zawiera PMBOK Guide VI?
Najnowsza aktualizacja podręcznika PMBOK Guide szeroko rozwija zagadnienie zwinnego zarządzania projektami. Doskonale sprawdzi się w ich praktycznej realizacji, pomagając wybrać odpowiednie narzędzia i metody. W książce znajdziemy zarówno charakterystykę standardowych etapów projektu, jak i przyrostowych oraz zwinnych cyklów. Jednym z ważniejszych zagadnień jest rola project managera, który powinien pełnić funkcję servant leadera. PMBOK Guide VI skupia się na zwinnym zarządzaniu projektami, pomagając wprowadzać je również przy tradycyjnych procesach. Podręcznik wskazuje konkretne metody zwinne, jakie można zastosować w wybranym obszarze. Książka cechuje się większą orientacją na biznes, szczególnie w porównaniu do jej początkowych edycji. Stanowi obowiązkową lekturę zarówno dla amatorów, jak i praktyków bazujących na pierwszych częściach PMBOK Guide.
Właśnie opublikowaliśmy nasz filmik przybliżający rolę i funkcjonowanie książki A Guide to the Project Management Body of Knowledge.
Mamy nadzieję, że spodoba się wam nasze dzieło. Filmik można zobaczyć tutaj:
PMI, PMBOK, PMP, PMI-ACP, PgMP, PfMP are registered mark of the Project Management Institute, Inc.
Łasica jest grą dla 2, 3 lub 4 graczy. Zestaw, który masz w ręku, pozwala na grę 2 graczy naraz. Aby zagrać w 3 lub 4 osoby, konieczne jest posiadanie dwóch różnokolorowych zestawów.
Zestaw składa się z trzech talii różniących się kolorami: dwóch talii dla graczy i jednej interesariuszy.
Przykłady kart
Karta gracza
Karta interesariusza
Jak zacząć
1. Podziel zestaw kart na 3 talie według kolorów. Dwie talie dla graczy i jedną talię interesariuszy. Gra toczy się właśnie o nich.
2. Gra toczy się w czterech rundach. W każdej rundzie na przemian kładzie się po 5 kart. Zaczynamy rundę pierwszą.
3. Wylosuj dwóch interesariuszy i połóż ich na stole rysunkiem do góry. Każdy interesariusz ma określoną liczbę punktów. Suma tych punktów zdecyduje o zwycięstwie na koniec gry.
4. Gracze losują po 10 kart ze swojej talii. Tymi kartami będą grali w pierwszej rundzie. Na początku każdej kolejnej rundy każdy gracz wylosuje następne 5 kart ze swojej talii.
5. Pierwszy gracz dokłada jedną ze swoich kart do wybranego interesariusza. Możesz dokładać wyłącznie do pasujących kolorów na krawędziach. Jeżeli dokładasz kartę do dwóch, trzech lub czterech innych, to jej wszystkie krawędzie muszą pasować kolorami. W razie potrzeby możesz odwrócić kartę do góry nogami, nie możesz jednak odwracać kart o 90 stopni. Każda karta gracza ma pewną liczbę punktów. To suma tych punktów zdecyduje na koniec rundy, kto wygrał danego interesariusza.
6. Teraz drugi gracz dokłada kartę. Możesz kartę dołożyć bezpośrednio do interesariusza, albo do innej karty leżącej przy nim. Jeżeli na karcie napisana jest specjalna instrukcja, to w momencie dokładania jest ona wykonywana.
7. Po dołożeniu po 5 kart runda się kończy. Wówczas gracze podliczają punkty na kartach dołożonych do każdego interesariusza. Kto zebrał więcej punktów, ten wygrywa danego interesariusza. Jeżeli jest remis lub wybrano kartę Druga Kadencja, to interesariusz zostaje do następnej rundy. Karty graczy przy wygranych interesariusza odkłada się na bok.
8. W drugiej rundzie obaj gracze losują po 5 kolejnych kart.
9. Następnie losujesz i kładziesz na stole kolejnych 2 interesariuszy. Jeżeli jakiś pozostał z poprzedniej rundy, to teraz mamy trzech na stole.
10. W ten sposób gra toczy się do czwartej rundy. Na koniec gracze podliczają punkty ze zdobytych interesariuszy. Wygrywa ten, który uzyskał najwięcej punktów.
Zasady dla 3 i 4 graczy
Jeżeli dysponujesz dwoma zestawami kart o różnych kolorach, możesz zagrać w 3 lub 4 osoby. Różnica polega jedynie na tym, że na początku każdej rundy dokładasz trzech interesariuszy przy trzech graczach, albo czterech przy czterech graczach.
Uwaga, na odwrocie talii interesariuszy wydrukowane są liczby od 0 do 100. Te liczby nie mają nic wspólnego z grą Łasica. Są one elementem techniki estymowania pracy w projekcie – tzw. Poker Planning.
Rok 3019 16 marca. Bramy Mordoru. Aragorn zagrzewa wojska do walki słynną przemową zaczynającą się od słów „Bracia, widzę w waszych oczach ten sam strach, który pożera mi serce”. https://www.youtube.com/watch?v=EXGUNvIFTQw
Rok 2017 4 kwietnia. Poznań. Paweł wkrótce słynną przemową przedstawia, dlaczego korporacyjny psychopata i foch mają jakość zen. I wygrywa konkurs Pmpiada. Wygrywa podwójnie, bo nawet publiczności wystąpienie się spodobało. Efekt – mamy dwie nagrody z konkursu PMPIADA 2017. Hurraaa!